Bazen bazı şeyler acı verir…
Yaşamak ağır ve kirli bir duygu gibidir bazen… Yaşadığın yer, yaptığın iş, oturduğun koltuk, üzerinde yürüdüğün halılar vs…

Tuhaf ama gerçek! Hiç düşündün mü aynı gün içinde aynı cümleyi defalarca kurabiliyorsun…
“Günaydın, iyiyim sen? , güzel kravat, şık ayakkabılar …” ve birçok aynı cümle… Sahte bir tebessüm.
Yaşama giydirilmiş kalıplar. Ya da hayatın kıyafetleri bunlar… Sence hangisi dostum… Sence hangisi?

Düşündükçe bir yanım öfke ve sinirden kuduruyor. Diğer yarım ise “sikik hayatın evrensel bedeli” diyor… Tanrı düşünme eylemi için verdiği beynimi sulak bir yerde barındırmak istemiş. Fakat ben ve zihnim yüzme bilmiyor anladığım kadarıyla…

Çünkü çırpındıkça batıyorum… Battıkça çırpınıyorum. Kısır bir döngü.
Yalnızlık, hazmı zor bir yiyecek gibi… Hele birde reflü varsa içinde… Gırtlağına kadar yakıyorsa içini şansın yok dostum. İşte o an dibine kadar yalnızsın. Çünkü yalnızsın…
Belki gün ışıyana kadar, belki gün batana kadar… Ama yalnızsın…

Elime geçen birkaç fırsat, köşeden kaçırdığım gol gibi geliyor bana. Ve sonra her şeyin bir ilacı var diye soluğu soğuk şişelerdeki sıcaklıktan alıyorum… Biraz duman ve biraz alkol. Belki biraz seks…
Bu da benim intikam alma şeklim sanırım.

Bazı şeyler acı verir… Bütün söyleyeceklerim bu kadar!

R:E:C

Yeteri Kadar Değil, Ederin Kadardır Yaşamak...

Beynimdeki orospunun kötü yola düşüşü;


Aynı yerdeyim …
Ayaklarımın altında hissetmediğim bir hayat serili…Pis kokulu bir odadayım.Göz bebeklerimde küçük gözleri olan bir kız çocuğu sallanıyor, kirpiklerimin arasına kurduğu salıncakla…

Bir o sallanıyor …
Bir ben …
Bir hayat….

Ve bir adam ; elinde “kiralık” yazılı bir kağıtla yanıma yaklaşıyor…

“Sessiz ol , yoksa yaşarsın “…
Kulağımda çınlıyor tekrardan kelimeler…
Ya yeniden yaşarsam !
Kaygı ya da korkundan olsa gerek. Tüylerim ürperiyor ve diz kapaklarım halsizleşiyor…
Deniz kabuğunu kulağıma koymuşçasına bir uğultu duyuyorum tekrardan …
Huzur verici bir ses tonu olmaya başlıyor git gide…

Elindeki kağıdı uzatıp , sivri dişleriyle gülümsüyor…
“Al bunu ucuz kadın , sefalet sona erdi… Bunu boynuna as ve ruhunu kirala .”
Cümlelerin beynimdeki sirkülasyonu bittiğinde, çürümüş ciğerlerimi elimdeki sigara dumanıyla doldurup gözlerimi kapatıyorum bir süre… Ve zihnimde bir düşünce yoluculuğuna çıkıyorum…

Hep bedavaya verdiğim ruhumu ; kim neden kiralamak ister diye açtığımda gözlerimi elimdeki kağıttan başka kimsenin olduğunu görüyorum…

Kağıdın arkasında bir not…
“Şeytanda olsam, bedavaya verilen ruhlara tahammülüm yok…
Ve sen kadın ;
Ucuz bir orospu asla olma…
Yeteri kadar değil , ederin kadardır yaşamak… “

Siktirip gitmekte bir eylemdir…

Ruhani yolculuğumun ikinci kısmındayım. Burada sana fazla yer ayırmadım sevgilim…
Basit bir mektupla acılarımın üzerinde sigara söndürdüm . Çok fazla acımadı elbette canım…
Pardon ; zaten acınmayı unutmuştu ellerim…

Ucube kadınların ojeleri kadar renkli bu aralar hayatım …Gazete kağıtlarından astar yaptım kendime.
Çirkinliğini bir nebze olsa da örtüyor bedenimin…
Böyle çok sesli bir hayatın , sessiz harfleriyle yaşamak biraz ağır geliyor…
Zamanla geçer diyerek avutuyorum kendimi…Zamanla geçer…
Ya da zaman geçirir, geçmişime…

Elimde bir şey yoksa eğer geriye dönüp bakmama rağmen ; meziyetimi değiştirebilirim
Kalıp acı çekmektense , siktirip gider bir eylem gerçekleştirebilirim…
Yaşadığım kadarıyla öğretti dünya;

Hiç bir sevişme zevk vermiyorsa sana ;
Telaşlanma … Suç senin değil…
Sadece;
Hayat sevişmeyi bilmiyor demektir…


R:E:C

Ne kadar büyük olursa olsun beklentileriniz... Sonuç olarak hayattan hep birşeyler beklemekteyiz... Ve asla istedeğimiz şeyleri yaşayamayacağız... Umutsuzluk değil bu. Bu sadece bilinçli olma içgüdüsü... Pornografik açıdan , çok sevişmeli yalnızlığın büyüsü... Bu böyle süre gelen saçmalığın ta kendisi...

vedalaştığımız yerdeyim yine,

son kadehini atmadım ve dudak izlerine daldım yine bu gece,
enkazımı kaldırmaya çalışıyor birkaç iyiliksever,
ama onlarda nasibini alıyor,
vücudumdan şarapnel misali fırlayan acılardan,
şimdi sokaktaki köpekler dostum çocuklar kardeşim oldu,
ve yeni fark ettim kaldırımların bu kadar soğuk olduğunu ,
bir bankta sabahladım dün;ve uyandığımda 12 liram vardı,
hayırsever milletiz nede olsa dimi,
çay bahçesine gittim simit, krem peynir ve senin kadehinden bir bardak çay,
evet özledim lan,
tekrar kavuşmak değil de tekrar terkedilmek bile yeter,
onun hazzı tatmak istiyorum yeniden,
sana doya doya küfür edememek,
edenlerin karşısına dikilmek dim dik,
durum bu işte çok uzattım belki,
özetle hayatımı siktin be....